ارم بهارم به، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و از الفاظ ذم راوی می‌باشد. ۱ - توضیح اصطلاحیکی از الفاظ ذم و جرح واژه "ارم به" است. که اگر راویی به آن متصف شد ساقط الحدیث است، حدیثش نوشته نمی‌شود و به آن استشهاد نمی‌توان کرد. این اصطلاح در مرتبه چهارم جرح است. [۱]
قرشی، علی بن ابی‌الحرم، المختصر فی علم اصول الحدیث النبوی، ص۶۵.
[۲]
عبدالوهاب، عبداللطیف، المعتصر من مصطلحات اهل الاثر، ص۵۷.
[۶]
تهانوی، احمد بن لطیف، قواعد فی علوم الحدیث، ص۲۵۲.
[۷]
مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۶، ص۱۹۶.
۲ - مستندات مقالهدر تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است: • قرشی، علی بن ابی‌الحرم، المختصر فی علم اصول الحدیث النبوی. • عبدالوهاب، عبداللطیف، المعتصر من مصطلحات اهل الاثر. • سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی فی شرح تقریب النواوی. • سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، فتح المغیث. • تهانوی، احمد بن لطیف، قواعد فی علوم الحدیث. • مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه. ۳ - پانویس
۴ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «ارم به»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۲۲. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی | الفاظ ذم راوی
|